Op woensdagochtend was het zover, ons Mount Kenya avontuur zou beginnen. Kenneth (op z’n Keniaans: Kenneth-i) kwam ons om 8 uur ’s ochtends ophalen in Nairobi en de 5 uur durende tocht naar Chogoria ging van start. Aldaar aangekomen kregen we eerst een lunch naar keuze in een restaurantje aan de voet van de berg, waarna we overgingen op een four wheel drive en de berg op gingen.
Onderweg pikten we onze porters op en in een uurtje waren we op 3000 meter hoogte bij de meru banda’s, onze eerste plek van overnachting. We merkten direct al dat we een stukje hoger zaten aan de longen en daarom was het fijn om de eerste nacht niets te doen en te overnachten al daar. Alfred (Alfledi) kookte een heerlijke maaltijd voor ons en we dronken onze ‘chai’ bij het haardvuur.
De dag erop kon het dan echt beginnen, met een groot ontbijt achter de kiezen (twee gangen is hier normaal), vertrokken we de berg op. Wij hadden met zijn drieen ervoor gekozen om twee backpacks mee te nemen, een grote en een kleintje, zodat we onderweg een beetje af konden wisselen. De eerste wandeling was naar 3300 meter hoogte!
Rond de middag arriveerden we bij een grot: onze slaapplek voor de avond. Echt super super mooi, er was een waterval, een kampvuur, en het uitzicht was echt prachtig. Aldaar zetten de porters onze tent op, begon Alfred weer met koken en vertrokken wij met Kenneth om de waterval van wat dichterbij te bewonderen en later ook nog om een bergmeer te bekijken. ’s Avonds aten we ons maal in de grot, waarna we met zijn drietjes in de tent uitgeput in slaap vielen.
De dag erop vetrokken we naar 4300 meter hoogte, dit keer flink stijgen dus. Mooi om te zien dat de begroeiing steeds meer veranderd. Waar we eerst door de bossen liepen, werden dit steeds kalere vlaktes. Je hebt echt het idee dat je helemaal alleen op de wereld bent daar, een heel aparte ervaring. Halverwege was er een uitzichtpunt, waar we even konden uitrusten.
We zagen intussen de top, waar we de volgende dag naar toe zouden gaan, steeds dichterbij komen. Die nacht sliepen we in een vallei onder de top. De hoogteziekte begon bij sommige van ons al toe te slaan, maar gelukkig werden we goed verzorgd door onze mannen die heerlijke chai met gember en citroen voor ons maakten. Vlug kropen we de tent in, want die nacht zouden we om 2.30 uur alweer van start gaan.
Al zin om op reis te gaan naar Kenia? Check dan gauw de reizen die we aanbieden, of start een chat met één van onze Kenia-experts!
Om 2 uur werden we gewekt en een half uurtje later vertrokken we. In het donker sjokten we op traag tempo achter elkaar aan. Vlak onder de top kwamen we steeds meer andere mensen tegen die vanaf andere gates waren gekomen. Kenneth zei dat die van ons het mooist, maar wel het moeilijkst was. Naar de top toe werd het steeds zwaarder, we moesten over rotsen klimmen en het begon behoorlijk koud te worden.
Wat waren we blij toen daar het bordje van de top in zicht kwam: 4985 meter!!! We moesten nog 10 minuutjes wachten tot zonsopgang en de eerste fotoshoot voor het thuisfront werd alvast ingezet. Helaas hebben we de Kilimanjaro niet kunnen zien, door de bewolking boven Tanzania, maar WAT EEN UITZICHT!
Daarna was het tijd om de afdaling in te zetten die natuurlijk een stukje sneller ging dan naar boven. Bij de tenten stond het team klaar met een heerlijk ontbijtje, waarna we de hele afdaling naar de bandas weer gemaakt hebben. Eindelijk weer een lekkere douche, een normale wc en natuurlijk een biertje voor bij het haardvuur, waar we met onze gids/porters/kok genoten van wat Afrikaanse hitjes.
We waren al redelijk Afrika experienced doordat we 3 maanden stage hadden gelopen in Tanzania, maar we waren toch blij dat we dit via Charlie’s Travels geregeld hadden. Het contact met Simone in Nederland verliep heel fijn, ze was vaak bereikbaar voor vragen en omdat ze zelf ook de route had gelopen konden we haar om veel tips vragen. Ook op het gebied van betalingen en geld overmaken vond ik dit een fijnere ervaring dan met andere Afrikaanse bedrijven.
Het team wat met ons mee de berg op ging was ook erg ervaren en wist precies hoe ze ons zo goed mogelijk de berg op konden krijgen. Daarbij waren ze heel gezellig en hadden ze de grootste lol met elkaar (eeeh-eeeehhhhh). Wij zijn alle drie geen ervaren bergbeklimmers en hadden de week ervoor alleen wat gewandeld in de Usumbara mountains, als training. Toch is het ons alle drie goed gelukt de berg op te komen, dus veel training is niet vereist. Kortom een top ervaring die we aan iedereen zouden willen aanraden!
